برای غلبه بر مشکلات پایداری روغن و چربی ها، در بسیاری از کشورها از آنتی اکسیدان های مصنوعی مانند BHA، BHT و TBHQ استفاده می شود که این آنتی اکسیدان های سنتزی اثرات زیان آوری برای بدن داشته و كاربرد آنها با وجود داشتن كارآيي بالا، به دليل احتمال سميت، متابوليسم، جذب و تجمع در بافت هاي بدن و سرطانزايي، زير سؤال رفته اند. گزارش های اخیر نشان می دهد که این ترکیبات از نظر بهداشتی خطرناک بوده و ایجاد سرطان می نماید. چنانچه در حال حاضر مصرف تری بوتیل هیدروکینون ( TBHQ )در اروپا، کانادا و ژاپن ممنوع و در بسیاری کشورهای دیگر محدود شده است. بدین جهت در سال های اخیر استفاده از آنتی اکسیدان های حاصل از منابع طبیعی در روغن های خوراکی بعنوان راه حل منطقی در نظرگرفته شده است. هدف از اختراع حاضر، بکارگیری انتی اکسیدان های طبیعی و گیاهی است تا از آن طریق هیدروژناسیون و افزودن آنتی اکسیدان های سنتتیک متوقف و یا به حد اقل ممکن برسد. در این بررسی عصاره چوب بینابینی گردو که در طب سنتی هم کاربرد فراوانی داشته و فاقد مواد سمی و مضر می باشد قادر است تا حد زیادی همانند آنتی اکسیدان های سنتتیک، اکسیداسیون را مهار نموده و باعث افزایش ماندگاری محصول شود که به عنوان یک محصول جانبی و ارزان قیمت به دلیل دارا بودن مقدار بالایی از پلی فنل ها می تواند به عنوان منبع آنتی اکسیدان در صنعت روغن به کار رود.